recognition and friends.

basically, it's hard to weigh these to at a certain moment in our lives. recognition gives a mental boost at a certain time. it acts like a drug that stimulates you to do better, but also like drugs, it's just momentarily

so tama na muna ang english, nakakastimulate nga ng utak pero nakakastress din. hindi ako sanay at hindi nagiging spontaneous yung pagbo-blog ko.

so tulad ng sinabi ko tungkol sa recognition, blahblahblahblah, aminin mo man o hindi, masarap marecognize even sa mga maliit na bagay, binibigyan tayo nito ng ilang minuto sa tuktok ng mundo, proud tayo, astig tayo sa iba, angat tayo sa iba. 

kaibigan, friends ba. hindi tulad ng recognition, sa tingin ko, pangmatagalan to eh, ito yung magrerecognize sa iyo. actually, na aapreciate niyo yung talents ng isa't isa, natatanggap ninyo yung kahinaan ng isa't isa, suportahan, walang iwanan, maybe sa ibang aspects ng buhay magkakaiwanan pero, a friend is a friend, kahit na anong gawin mo, kung isa kang tunay na kaibigan, maiintindihan mo kung bakit niya nagawa yun. 

emo-ness aside, kaya siguro ako gumawa ng tumblr account, para sa recognition, gusto ko din naman maging sikat o kung ano man. well, yun yung second purpose ko dun, yung first, kagaya dito, magblog at pakawalan yung mga laman ng naguumapaw na utak kong ito (syempre ang yabang ko na nun kaya joke lang). dito sa multiply, dito ako nagkaroon ng mga kaibigan, si teej, si jonathan, yung mga alumni, at marami pang iba. yung mga tipong babasahin kahit kakarampot lang nung blog ko at kahit papaano may time na magreply. sa tumblr, like lang ang gagawin mo at reblog, konti dun magrereply pero karamihan wala lang. follow dito follow dun, pa follow back, at kung ano ano pa. kung magboblog ako ng pagkahaba habang blog na katulad nito dun, siguro may mga maiinis kasi hindi naman nila babasahin dito. 

followers+likes=recognition. walang definition ng self expression, pero hindi ito single out. meron pa ring ibang nageexpress ng sarili nila. sila yung mga nirerespeto. nagkakaroon ng haters pero yun talaga sila eh. sa ayaw at sa gusto mo. 

kahit siguro konti yung nagbabasa dito oks lang. sapat na sa akin yun, kahit na tumatumbling ako sa kabila, andito pa din yung sarili ko, yung part ko na konti lang yung nakakaalam at nakakaintindi. emong emo dating ko, pasensya na, yun ako ngayon eh. hindi ko feel magsalita gamit yung bibig ko ngayong araw, kamay na lang pagagalawin ko.

kung umabot ka dito, salamat sa iyo.