answer pls... nakuha ko sa fb

1. Where you and I met?
2. How long have you known me?
3. Last time you saw me or spoke on the phone?
4. Your first impression of me upon seeing me?
5. One word you would use to describe me?
6. Do you think we'll ever meet again?
7. If there was one nickname for me what would it be?
8. If you and I were stranded on an island what would I bring?
9. Where do you think I will be in 25 years?
10. Will you repost this so I can fill it out for you?

sagutin

talaga bang kaya mong tignan kung sino ang isang tao sa pamamagitan ng mga kaibigan niya o kahit sa pag titig sa mata. sagutin mo nga.

paki iwan sa mga comments.

at paki lagay na din kung san mo nga makikita yan?

kapag hindi sinabi sa iyo ang nararamdaman. at magaling mag tago ang tao.

kung san san

mga halohalong litrato. hindi pa na sort. hindi pa malagyan ng mga captions. as usual tinatamad. XD

mark this day.

at this moment.

this is that time that all the heat had been frosted out and being thrown away.

i wonder if it will come back?

i hope not.

05/14/2009

ewn ko ba kung bakit ba ako pinanganak ng tamad. haays. ito nanaman balik sa dati. naghahabol ng hiningang hindi nag papahuli. parang gago lang eh. ako ngayon eh nagdadasal na maayos na yung sigalot na meron ako sa buhay. nagsisisi sa mga kamalian na nagawa.

ang tanong eh paano mo malalaman na tama ang gagawin mo at hindi mali, na sa huli eh kahit papaano makakangiti ka at hindi nanaman malulubog. paano mo alam ang gusto mo kung sa itatakbo ng panahon eh magbabago din to. paano mo malalaman kung kulang na ang oras mo.

lecheng mga tanong to. nakakagago.

higit sa lahat


sigurado ka ba sa ginagawa mo? at kakayanin mo hanggang huli.

05/13/2009

your face it burns me once i see your dark brown eyes
that face. it sinks and creates a loop hole that in the end i will fell into.
why?

change topics. sa pagbabalik sa blog. masakit pa din yung leeg ko, stiff neck na gawa ng pagiging frontliner. ganun pala dun, iba yung pakiramdam at kumakain ng tao. kapalit lamang ng hindi pa sapat sa pamumuhay. bilib ako sa mga taong tumatagal sa ganung trabaho. isa silang mga idolo dahil kahit papaano eh nagiging panabla sila laban sa mga taong hindi nagugustuhan ang kanilang nakukuha. hindi na kakatuwa at hindi din nagbibiro.

mahirap magtrabaho lalo na s ganun. at para sa mga taong hindi marunong lumaban sa kanikanilang stress. hindi para sa amin yun. dahil kapag hindi kami umalis sa simple kalagayan na katulad nun. kakainin kami ng pakonti konti at sa huli. baka hindi na kami makaahon.

malapit na yung pagbabalik ko, excited na masaya na kinakabahan. paano kung hindi ko kayanin at maulit ang mga nakaraan. paano kung hindi nanaman kayanin. paano kung...
maraming tanong pero ngayon, pipiliin ko na sumagupa na mulat ang mata kaysa dati na pinapalampas ko lang ang lahat at parang walang pakialam sa mundo. nagising na lang ako ng ganun na pala ang sitwasyon ko. sasagupa pero sa ibang linya na. na kahit papaano eh alam ko na may ilalaban ako kahit papaano. hindi ako ang pinakamagaling. at aminado ako na wala akong alam kaya nga ako papasok eh. para magkaroon ng laman kahit konti ang utak at para masagot ang simpleng katanugan na paano? subukan muna bago tumalak

may panibago nanaman akong inaabangan. hindi na yung dati. kasi bago na. :D

once again. kahit pasulpot sulpot. signing in and at the same time. out.

XD

sinampolan lamang po ang camera ng cp ni mama. bigay ni papa. :))