immaterial

december 27, 2007...


days are passing by and nagiging full pledged home boy na ako. yung mga araw bago magpasko, naglalagay ako ng tru coat sa sahig. ngayon, ayus. pagpintura naman ang gagawin ko... kung ako masusunod, hindi paint na pang pader ang gagawin ko... ang matagal ko nang gustong gawin eh pinturahan ng landscape ang pader... kaso hindi ko magawa, for the simple reasons na hindi amin itong bahay na ito, at kapag ginawa ko iyon eh mayayari ako at baka bigla akong suntukin sa face..., oh well. magagawa ko din yung balang araw...

ako yung taong may sense of accomplishment. not settling for less but i try my best to do things.  ang hindi ko lang talaga magets eh kung bakit may mga taong nagpapahirap ng mga simpleng bagay. why do people make things so complicated in some parts. katulad na lang ng integral calculus. kung sino man ang nakatuklas nito ay walang thrill sa buhay. maybe too stubborn to think for other's sakes. tulad ko ngayon, hindi parin makaligtas sa bangungot ng integral calculus kahit na bakasyon. im having a break, but it is a not so break kasi, if got to set priorities everyday. may household chores at aalis pa si ate zen papuntang province. in a sense. everything is taking shape on it's own. all has a place, with his/her own responsibilities. this is what is call  yung tamang break lang,  not to lacks and put my gurad down so much. i need responsibilities para kahit na  walang pasok, may sense of accomplishments. i am now happy.  i think my anxieties wore down a bit. at least it is good.

this christmas, hindi ako naghangad ng material things dahil sa estado namin ngayon, pero naging masaya naman ako lalo na sa mga ginawa ko. nung una, akala ko wala na yung christmas spirit at ang feeling ko panoon eh talagang magigignga malamig ang aking pasko. pero nung nagsisimbang gabi na ako, dumating na yung spirit na hinihintay ko. at least, natrapik lang siya... pero dumating. i am expecting somthing pero lahat ng bagay ay dadating talaga sa takdang panahon. all has time. material things and even those you can see only by heart. all i can say is that. lower your expectations but put your hopes up high as possible. silly but sounds true. real hapiness can be achieved in due time.

days past, i accomplish things. it's really good. i don't release money that much but i feel good. money can't buy you everything and that's true. nasa bahay lang ako, minsan libot ng mga lugar, ganun lang naman ako eh, simple lang. i don't hang out in star bucks, hindi pa ako nakakaapak sa moa, trinoma at disneyland, hindi ko pa nagagawa ang gusto ko. pero i feel good. sometimes, kailangan mo na ilabas ang potential ng isang bagay o event in such a way na wala kang nasasagasaan at magiging pabor sa iyo ang gagawin mo. hindi nman kailangan na complicated ang gawin mong mga bagay. the simpler that better. ..

pero i've got dreams not only for me but also for family and friends. na one day, makuha ko yung mga pangarap kong gawin, mabigyan ko ng magandang bahay magulang ko, na makagimik sa ibang lugar kasama kaibigan ko.

just set priorities. maybe i am just saying ang mumbling this things. na baka hindi matupad ang mga ito. if else. ayus lang. i think that some one just have better plans for me. but i am really dreaming for something.

just trying to do things

one
                    step

                                    at

                                                a
                                                                            time


another tomorrow...


"kailangan mong gawin ang mga bagay na gusto mong gawin sa araw kasi pag dumating ang bukas, it's another day, this day won't come back again. pag natapos ang araw na ito. tapos na. at ang bukas, pagsikat ng araw, isang panibagong araw para gawin ang mga panibagong gawain."

you just have to do things to have an accomplishment for the day.

11: 58 pm; a thursday... counting down before the start of a new year