05/13/2009

your face it burns me once i see your dark brown eyes
that face. it sinks and creates a loop hole that in the end i will fell into.
why?

change topics. sa pagbabalik sa blog. masakit pa din yung leeg ko, stiff neck na gawa ng pagiging frontliner. ganun pala dun, iba yung pakiramdam at kumakain ng tao. kapalit lamang ng hindi pa sapat sa pamumuhay. bilib ako sa mga taong tumatagal sa ganung trabaho. isa silang mga idolo dahil kahit papaano eh nagiging panabla sila laban sa mga taong hindi nagugustuhan ang kanilang nakukuha. hindi na kakatuwa at hindi din nagbibiro.

mahirap magtrabaho lalo na s ganun. at para sa mga taong hindi marunong lumaban sa kanikanilang stress. hindi para sa amin yun. dahil kapag hindi kami umalis sa simple kalagayan na katulad nun. kakainin kami ng pakonti konti at sa huli. baka hindi na kami makaahon.

malapit na yung pagbabalik ko, excited na masaya na kinakabahan. paano kung hindi ko kayanin at maulit ang mga nakaraan. paano kung hindi nanaman kayanin. paano kung...
maraming tanong pero ngayon, pipiliin ko na sumagupa na mulat ang mata kaysa dati na pinapalampas ko lang ang lahat at parang walang pakialam sa mundo. nagising na lang ako ng ganun na pala ang sitwasyon ko. sasagupa pero sa ibang linya na. na kahit papaano eh alam ko na may ilalaban ako kahit papaano. hindi ako ang pinakamagaling. at aminado ako na wala akong alam kaya nga ako papasok eh. para magkaroon ng laman kahit konti ang utak at para masagot ang simpleng katanugan na paano? subukan muna bago tumalak

may panibago nanaman akong inaabangan. hindi na yung dati. kasi bago na. :D

once again. kahit pasulpot sulpot. signing in and at the same time. out.