well, i woke up early...as my body clock suggests...
i woke this morning, opened my eyes and it's 5:30... i decided to get up... para maligo so bumaba na ako dala ko ang towel ko as always, then napansin ko... parang umaayon ang panahon sa akin, kahit na madilim pa eh nakikita ko ang pagbadya ng isang malakas na ulan... well hindi pa naman bumabagsak yung ulan pero alam ko lng eh... tsamba.! it's cloudy outside as i saw, tapos biglang umihip ang sobrang lamig na hangin.. so ayun humiga ako sa sofa namin at ikinumot ang towel kong dala... iidlip muna ako ng konti lng... tpos nasense ko na bumababa na si inay galing sa taas... ayun gumising na ako... umupo ng sandali tapos naligo na... then, bihis kinuha yung jacket kasi mas mabuti ng handa, kumain, at umalis...
umaambon na, so bukas ang payong sabay lakad. tpos naghintay ng bus sa dating hintayan ng bus... umupo sa may bintana... nagumpisa nang lumutang ang akin utak, ayun,., pagdating ng vicente cruz. traffic na so umidlip muna ako tapos nung tinatamad na akong umidlip... nilabas ko yung rubics tapos ginulo at sinolve ko ng paulit ulit... hanggang sa masawa ako... pagkatapos ko, tinago ko ulit sa bag... traffic parin pero malapit na ako sa legarda... tumingin ako sa labas, hindi ako nagiisip... gumagalaw lng yung imagination ko pero, parang wala ako sa sarili...
pagdating sa school, im late sa unang subject,., physics... sobrang traffic kasi... so nalate ng konti sa lecture ni mam casquejo pero nakahabol naman ako, salamat sa kanyang notes sa board... then ayun... nagsulat ng notes... nagaral ng parang isang totoong estudyante... tapos punta na sa clase ng integral... quiz naming ngayon, just as i suspected,., mahirap at nahirapan ako... nakakainis, pero i admit defeat. talo ako, pero lumaban ako... sinagutan ko ung quiz with all my stock knowledge... natetemp na akong kumopya pero i restrained myself... sana makabawi... pagkatapos ng i.c. break kami ng 30 mins. as usual joke time kasama yung mga lagi kong kasama... tawanan, asaran... then it's logic time... the subject that i most enjoy... ang saya saya at ang sarap makinig kay sr. ibañez... galing magdefend at bumuo ng conclusions... he's good and that's what i want, nambabara pero hindi ka mapapahiya na tulad ng ibang mga prof... pagbinara ka o may reply siya sa sagot mo, he's telling you to think twice... i salute him...
sa logic class... meron siyang assignment na ipapasa sa december 6 ata... well a simple reflection paper na kailang idefend o magreflect kung si satan ba ay pure evil o talagang nasa hell siya kasi tagapaghatol siya sa hell, siya yung nagbuburn ng souls for eternity... kung nasa hell siya dapat binuburn na rin yung soul niya... something like that...
may tinanong pa siya tungkol sa chair... ang perception nung una nung iba kong kaclse it something to be sitted upon... humirit si sr. na 'if i sit on you, are now considered a chair?' it's good... hahaha tawana kaming lahat... i really enjoy logic... *the word that classifies the chair is the chairness...
last class na namin yun tapos umuwi na ako... as usual parang kaninang umaga, traffic at lumulutang ang utak ko... maybe it's a sickness na hindi ko lam... i don' know... but i know in myself that something bothers me... hindi na kaya ng blog na magease ng pain...im not being emo or somesort pero sa tingin ko malungkot ako... then i realized ngayon-ngayon lng at may natandaan ako... yung quote ni sr.bob na maybe im just a good movie that after everyshow everybody leaves me behind... ngayon, nasesense ko na smiles, laughs, sabi ng iba makwela daw ako... lumalabas yung side na iyon kapag may mga kasama ako paglabas ko sa bahay at sa school... wala na, or meron. yung talgang naging kaibigan ko na even for a sem...
i cherish my friends ,the feeling that i exert to them, gives them heat and i think they recieve it... the problem is lagi akong naglalabas pero wala akong nararamdaman na bumabalik... i don't know., baka ksp lng ako.... no it's more to that.. hindi ko masabi sa kanila,. sabi ko sa sarili ko na baka busy lang sila... then. i realize na bkit kung sa iba meron pero para sa akin wala... baka mababaw pa lang yung bonding namin, pero magkakasama kami sa araw araw... baka hanggang classmate lang ang kaya kong i-establish... i know na walang nagbabsa ng blog ko pero i hope na sana meron akong mapaglabasan ng luha... sana kahit sa chat lang o sa kung saan, magkaroon ng kahit konting pansin, talagang yun yung kailangan ko,.,
i do hope for someone, pray for that to happen...
No comments:
Post a Comment