...

this week, napanood ko ang the inconvenient truth, happy feet and lastly the da vinci code...

lupet ng mga 'to... da best courtesy of video city... maraming realizations at maraming mga natutunan at marami pala na dapat gawin...ang saya not until today....

sunday, wat a good day... sarap ng gising at nakapanood pa ako ng hero zone sa abscbn... hanggang tanghali... pag dating ng tanghali. HELL hindi dahil sa init na dahil sa global warming na pwedeng isisi sa technology at sa problema ng mga artista sa love life nila pero dahil sa galit, inis, pagod, at sa paghugas ng pinggan... ewan ko b kung bakit lagi nlng pag dating ng paghuhugas ng pinggan nag kakatamaran....

napag diskitahan namin na mag simba 4 pm sa pinaglabanan church [walking distance lang sa amin] dahil kung magsisimba kami ng 12 nn hindi aabot kaya napagtripan ko rin na maligo bago umalis, waw sulet . ang saya-saya dahil maliligo na ako around 3:30. maliligo na ako ng magising si inay [trivia: night shift si inay kaya natutulog ng tanghali at kanina ay dumating siya ng 10:30 am nakahain na ang pagkain at ipapasok nlng niya sa kanyang bibig] dun nag umpisa ang lahat... ang magandang gising, masayang araw... napalitan ng bangungot... shocks...

nagalit, ang dami daw kalat, HUWAT? tinanong ko sa isip ko... naglilinis ako ng bahay, nagliligpit ng mga kalat... TAPOS MAKALAT PARIN? WATA LAYP!!! bangis ng araw na ito. para mhinto ang kaguluhan ... nagligpit ako para walang masabi, nagwalis, nagayos at ayun bago maligo pawis ako... pag kaligo ko nabwisit ako sa kapatid ko. ayos talaga, mainit ang ulo ko at pinalamig ng tubig na nanggaling sa timba na pinanligo ko, tapos pinainit ulit ng kapatid ko... sabi ko sa sarili ko... stay cool... as usual pikit ng mata then count 1-10... cool na ako... malamig ng bahagya. papuntang simbahan, na gulat ako dahil nagpaiwan ako pero hinintay ako ni inay. ayos sabi niya wag daw sumama ang loob ko dahil para sa aming ikabubuti... MALAMANG, SALO KO NGA LAHAT EH... pero nung nag reason out ako, wala yatang pumasok sa kanyang pagiisip. pagod niya, hirap niya, ginawa niya... kanya. kanya. kanya... paano naman kami? nagfloor wax siya, isang beses. kami nung bumaha, kami nag linis. nagfofloor wax din kami ng sahig partida binubunot pa namin for better presentation, araw-araw , walis, linis, hugas ng plato, luto at marami pang iba at minsan naglalaba din ako, buti nlng nandyan si ate zen kasambahay and part of the family na rin... lahat yun sa araw2x nadadaanan ko. ok lng sabi ko. pag patak ng 6 pm mabaliwbaliw na ako, tuloy parin ang sermon at sumabay pa ang panggulo ni lola... ayus, tinalo pa ang giyera sa middle east. ngayon ginawa ko para maging cool ang sarili at utak.... pikit sabay kanta ng

tararajing potpot tararajing 2x
yatara yatari yatarara yatari
tararajing potpot tararajing

ulit lng ng ulit hanggang sa maging cool ang utak ko. ayus na hanggang kanikanina lng sinagad ng kapatid ko ang aking paxenxa... naggupit ng yugioh cards tapos binato sa akin, not to mention nangaasar pa, tapos make faces pa at bumubulong, binigyan ko siya ng warning pero matigas... pinalo ko sa legs, ung tipong sumakit yung kamay ko sa palo, pero matigas nagpigil umiyak... dumating yung resbak, si inay. bangis pinalo ako at yung kapatid ko tpos pinagalitan ako, wala akong right na manakit, dapat siya daw... based from experience. kaya naging spoiled kapatid ko, pag nagsusumbong ako kay inay, sasabihin niya papaluin o papangaralan pero ang sasabihin niya... sa susunod, wag mo ng ulitin ha!... di ko na napigilan ang mga pangyayari so ganun, napalo ko at ayun humantong sa pagsisi sa akin ni inay

shet... life is so unfair hindi lng konti pero lugi ako sa bargain ng buhay... sinalo ko ang lahat, pag nag reason out ako kahit na tama, puro mali. pag may nagawang hindi nagustohan,, akin parin. so ginawa ko lumabas ako dahil pag nainis ako, hindi ko alam ang kayang kong gawin. sinipa ko yung isang part ng pader, malapit sa intersection ng maliit naming compound na lagi kong tambayan kapag nag sosolitude. nag crack yung pader. hininto ko na baka mabasag ko eh... seryoso... umupo nlng ako sa tambayan at tumingin sa langit hanggang sumakit leeg ko... nag lakad at nanahimik... 1,2,3 pumasok ng bahay at ito nasaharapan ng computer, nagttype. . .

a star, just a spot in a vast space... 5 stars to complete ... i wish not in a shooting star but to the person who created this all to give me a patience that is as wide as the sky tonight...

ngayon lang ulit ako nabuwisit ng ganito for years, langya parang sasabog sarili ko at mag brebreak down ang katawan ko pag natulog... i pray for a better week....